Engeland

Conclusie van de tocht als voorbereiding op de fietstocht naar Florence.
Een afstand van 80 - 100 kilometer per dag is redelijk te doen, maar de zwaarte wordt bepaald door de omstandigheden: wind, regen, heuvels en bergen. Inventariseren van de inhoud van de tassen is wenselijk en bespaart veel gezoek.
Op naar Italië!

Vrijdag 3 juni, dag 7 - Harwich / Hoek van Holland / Diemen (101 km - 573km)
Weer erg vroeg via de intercom gewekt, we hadden nog veel langer willen slapen! Douchen, tassen pakken, ontbijten en vanwege de drukte bij de liften toch maar weer de trap afgesjouwd naar dek 3. Gelukkig konden we snel van boord. Ik had vandaag twee tassen van Mirja overgenomen om te kijken hoe dat voelt aan het stuur. De wind was vandaag weer tegen, NO 4/5, dus doorbijten!! Maar met al 450 kilometers in de benen, heuveltje op en heuveltje af, moest dat makkelijker gaan dan op de heenweg. We kozen voor de Noorzee route, via ter Heide, Monster, Kijkduin, Scheveningen, Wassenaar, Katwijk, Noordwijk en Zandvoort. Een erg mooie route door de duinen. Een aanrader!! In Katwijk dezelfde strandtent opgezocht, maar nu konden we lekker buiten op het terras zitten met espresso, cappuccino en appeltaart. Vanwege de Hemelvaartvakantie veel ouders met kinderen op het strand en op de fiets. Via Zandvoort richting Haarlem gereden, Boesingeliede langs Badhoevedorp en met het pontje over de Nieuwe Meer naar het Amsterdamse bos. Nog even stoempen tegen de wind langs de bosbaan, maar de klimmetjes over de Amstel en bij Duivendrecht over de snelweg gingen gemakkelijk. Om 16:00 uur kon de sleutel weer in het slot gestoken worden en de poezen geknuffeld.

Donderdag 2 juni, dag 6 - Haverhill / Harwich (99 km - 472km)
Het hotel had geen keuken dus 's morgens bij Tesco brood, beleg, water en fruit ingeslagen voor onderweg. We hadden alle tijd omdat we pas na 20:00 uur konden inschepen. In een rustig tempo rijdend stopten we regelmatig voor een korte pauze. Clare is zo'n plaatsje vlakbij Sudbury en Suffolk's city of the year. Altijd goed om even rond te lopen en wat plaatjes te schieten van de kerk, het kerkhof en leuke huisjes. De batterij van Mirja d'r camera was leeg en die konden we niet opladen want in Engeland gebruiken ze andere stopcontacten. Over op mijn GoPro HD camera, die deed het nog.  Vervolgens naar Cavendish een paar kilometer verder. Een van de aardigste plaatsjes in Suffolk. In de gelijknamige tearoom een pot thee opgedronken met een veel te grote cakes. Gingercake voor mij en wortelcake voor Mirja. Maar het was te veel. De andere helft van de taart werd op verzoek ingepakt. Al snel was er contact met een groep engelse pensionados uit de regio, die ook op het terras zaten. Ze kwamen uit omliggende dorpen en waren gezamenlijk aan het fietsen. Vrijwel alle mannen waren wel eens in Nederland geweest. Of door hun werk of door een huwelijksreis 41 jaar geleden. We stapten weer op richting Foxearth, soms zaten we op dezelfde route als op de heenreis, maar voor Newton ging het fout en namen we niet de goede afslag. Bij Manningtree zaten we op de weg naar Ipswich, dat was ook niet de bedoeling. Daardoor reden we toch meer kilometers. Voor Harwich op een bankje aan de Stour, met uitzicht op de vele bootjes die door de lage waterstand droog lagen, nog wat gegeten en gedronken. Om 19:10 uur aangekomen in de haven. Tot zeker 21:00 uur hebben we moeten wachten tot we, voorafgegaan door een groep motorrijders het autodek op konden. Met 22 kilo bagage, i.v.m.  met filevorming voor de liften, met de trap naar dek 10.  Daar moet je conditie voor hebben!
Eerst maar gegeten, douchen en naar bed.

Woensdag 1 juni, dag 5 - Bedford / Haverhill (88 km - 373km)
's Morgens voor vertrek kregen we een heerlijk stevig engels ontbijt voor ons neus. Gebakken brood in olie, 2 gebakken eieren met champignons en tomaat en koffie uit het espressokoffiepotje. Om 09:45 uur kwam Prawit opdagen. Hij zou met ons meerijden over fietsroute 51,  zonder auto's, heel rustig, naar Sandy.  Bijna in Sandy, plotseling een flinke klap achter mij. Prawit, kennelijk niet gewend aan onze snelheid van 19 km p/uur,  schampte een paaltje en lag in de berm. En dan te bedenken dat ik regelmatig in groepen fiets en dan is het gebruikelijk om elkaar te waarschuwen voor obstakels. Paaltjes, paaltjes,.....  gaat het dan door de hele groep. Deze keer speelde ik ook met deze gedachte om het te roepen: iets als 'mind the pole', maar ik vatte dit toch te lichtzinnig op en verzuimde helaas te waarschuwen. De kabel van zijn voorrem was afgebroken. Hij zou Sue vragen om hem op te halen. Nog wat beduusd van de klap wensten wij hem het allerbeste en vervolgenden onze weg. We passeerden de pub bij Potton weer, bekend van onze heenreis, en met een lekker zonnetje en de wind schuin in de rug ging het in een lekker tempo verder. Helaas ontkom je er niet aan om af en toe een grotere weg op te moeten, best eng, al dat voortrazende verkeer naast je. Soms had je het geluk dat er een stukje fietspad naast liep, maar dan vol bulten en hobbels en laaghangende struiken. Onderweg  gestopt om het brood en fruit dat nicht Paula had mee gegeven op te eten. Het werd warmer en Mirja ontplofte bijna weer bij het nemen van weer een hellinkje. Wat kleren uit en een paar slokjes water deden wonderen. Ze merkte dat het vandaag stukken beter gaat dan een paar dagen ervoor. Weer een helling maar dan komt er ook weer een afdaling en dan schiet de kilometerteller naar 40 of soms wel 45 in het uur. Met 25 kilo bagage op je fiets moet je toch voorzichtig blijven.
We naderden de dual carriageway bij Granta Park en via een andere weg vonden we Brabaham en Abinton.  Het plan was om wat verder te rijden dan Haverhill, maar na 85 kilometer vonden we het welletjes en namen een kamer in het oude Rose en Crown hotel.
Al met al over het zelfde traject ruim twee en een half uur en 20 kilometer minder gedaan.

Krakende vloeren, smerige ramen, een vrij nieuwe badkamer en een redelijk schoon uitziend bed voor 50 pond. 's Nacht moest ik zuchtend en steunend het bed uit. Ik had last van mijn rug vanwege de slechte vering van het matras. De veren waren heel goed te voelen. De oplossing werd gevonden door het dekbed eronder te leggen en met een extra kussen onder het hoofd. 's Morgens geklaagd over het bed. Maar zoals het zo vaak gaat wordt er gezegd "Er zijn nog nooit klachten over geweest en het bed was nieuw".

Dinsdag 31 mei, dag 4 (rustdag)
Met nicht Paula en haar kleindochter gewandeld door de wijk. Op het trottoir zag ik een Illy display en ik bedacht me geen moment en stelde voor om binnen een espressootje te scoren. Dat smaakte goed. De rest van de middag waren we uitgenodigd voor de lunch door Sue en Prawit, oude buren van Paula die een paar straten verder woonden. Het zag er allemaal overheerlijk uit. Mediterranees en indisch met mozzarella, basilicum, tomaten en spicy sausjes. Het was warm en na de lunch nog een paar uurtjes in de tuin gezeten met lekkere drankjes. De fotocamera's kwamen goed van pas.  's Avonds kennis gemaakt met Janice, een buurvrouw van Paula en een van mijn facebook vrienden. Ze fietst ook veel. Vorig jaar van Lands End in Cornwall naar John o' Groats in Schotland. Ongeveer 1000 miles. Zij moest mij ook kunnen vertellen waar ik het begin van de fietsroute naar Sandy kon vinden, daar had Prawit mij 's middags over verteld. Via haar i-phone werd dat snel zichtbaar gemaakt.

Maandag 30 mei, dag 3 - Haverhill / Bedford (108 km - 285km)
De laatste etappe naar Bedford. Bij Tesco nog wat etenswaren voor de dag ingeslagen. Het werd warmer en het fietsjack met de lange mouwen kon al snel weer uit. We reden inmiddels in het graafschap Cambridgeshire. Problematisch was het om een geschikte oversteek te vinden van een grote dubbelbaansweg de A11. Mirja durfde het niet aan om daar over te rijden.  Na anderhalf uur kwamen we weer uit waar we begonnen. Met behulp van kaart en gps zochten we naar een betere oplossing.  We zaten niet ver van Cambridge en dat was duidelijk te merken aan het drukke autoverkeer. Bij science park Granta Park konden we met de fiets over de A1307 van Great Abinton naar Babraham de A11 oversteken.  Inmiddels was het ook zachtjes gaan regenen en dat zou niet meer ophouden. We kregen het koud aan knieën en benen en onder een boom toch maar de jacks aangetrokken. Een paar mijl voor Potton een pub opgezocht voor een warme kop thee. Om het warmer te krijgen ook de regenbroeken aangetrokken en dat hielp. Mirja had via haar mobiel Paula in Bedford gebeld om te vragen hoe ver het nog was. Met nog 15 mijl te gaan zat er niets anders op om zo snel mogelijk door te rijden. Via Sandy bereikten we over de drukke A 603 'soaked' onze eindbestemming.
Door het zoeken hebben we zeker 20km omgereden en kwamen we anderhalf uur later aan.

Zondag 29 mei, dag 2 - Harwich / Haverhill (85km - 177km)
Al vroeg, 05:30 uur, werden we gewekt om ons klaar te maken voor het ontbijt en vertrek. Om 07:00uur zaten we op de fiets voor ons eerste richtpunt, Manningtree.
De route naar Bedford stond in de gps en het kon dus niet fout gaan. Op deze stille zondagochtend konden we ook wennen aan het linkse verkeer. De wind in de rug was een verademing vergeleken met gisteren. Op voornamelijk kleine b-wegen moest er regelmatig flink geklommen worden. Korte klimmen met een stijgingspercentage van 10% werden afgewisseld met langere klimmetjes van enige honderden meters van 5%  We reden afwisselend door de graafschappen Suffolk en Essex.  In het plaatsje Cavendish, waar heb ik die naam eerder gehoord,  heerlijke engels thee gedronken. Koffie zetten kunnen ze niet maar theezetten dat gaat ze beter af. Rond 15:00 uur bij Haverhill vonden we het tijd om op zoek te gaan naar een overnachting.
Even buiten de stad, vonden we via de poi's op de gps een hotel. Een Indisch hotel-restaurant met een paar appartementen, een soort motels idee.

Zaterdag 28 mei, dag 1- Diemen / Hoek van Holland (92km)
Voor het vertrek de banden op spanning gebracht en na een fotomoment met buurman Piet volgens schema vertrokken. Er stond een stevige ZW wind die we de gehele dag tegen zouden krijgen. Dus toch maar niet richting Badhoevedorp zoals vooraf gepland. Bij Leimuiden na 28 km de eerste stop voor koffie. De weg werd vervolgd via Lisse, Sassenheim naar Katwijk. Bij een strandtent namen we tijd voor onze lunch. De wind was ondertussen toegenomen naar windkracht 7. Meteorologen noemen dit een storm, geloof ik. Met nog 31 km voor de boeg naar Hoek van Holland kregen we het flink voor onze kiezen. Het ging op en af in het duingebied tussen Katwijk en Hoek van Holland. Bij Kijkduin toch maar alvast onze regenjacks aangetrokken tegen de motregen en de opkomende kou.  De wind was inmiddels tot stormkracht toegenomen. Hierdoor zakte het tempo bij Mirja tot onder de 10km p/uur. Om het een beetje gemakkelijker te maken duwde ik haar af en toe. Het fietspad tussen Monster en ter Heide  naar Kijkduin ligt pal langs de zee en tussen de duinen kon ik de witte schuimende witte koppen op de golven zien.
Ruim op tijd kwamen we aan om als een van de eersten het enorme autodek binnen te rijden om tussen vracht- en personenauto's onze fietsen te stallen.
Vervolgens van het autodek 3 naar onze hut op dek 11 om ons op te frissen en schone kleren aan te trekken. De buitenhut die we hadden keek uit op het voordek. Later op de avond, bij het uitvaren, nog een foto van de haven gemaakt. Lokale tijd 22:00 uur scheepstijd 21:00 uur werden de trossen losgegooid. Na het diner nog de tweede helft van de Champion league finale tussen Man.United en Barcelona gezien. Superieur door Barcelona met 3-1 gewonnen. Van de onstuimige zee was wel wat te merken maar dat viel reuze mee.