Donderdag 30 juni - dag 14
Überlingen - Bregenz (70 km - 939km)
Zwaar bewolkt met in de loop van de middag een zwak zonnetje.
Vannacht wakker geworden door hoosbuien, dat wordt wat straks! We kenden de route van een eerdere fietsvakantie rond het Bodenmeer welke wij een aantal jaren geleden maakten. De route staat goed aangegeven dus gewoon goed opletten dan kan het niet mis gaan. Geen heuvels, nou ja af en toe een heel kleintje, geen regen, geen tegenwind, kortom ideaal fietsweer. De eerste stop was na 30 km in Friedrichshafen. In deze plaats staat het Zeppelin museum, maar daar waren we al tijdens onze vorige reis al geweest. Daarna door kachelen naar Lindau. Na de lunch aan de haven de altstadt doorgelopen. Altijd leuk om weer te doen. Het zonnetje brak door en de laatste paar kilometers naar Bregenz werden in snel tempo afgelegd. Oostenrijk, je merkt het niet eens. Je ziet opeens aan de auto's dat je er bent. Een bekende trekpleister in Bregenz is de Pfänder baan, een gondel die je naar 1064 meter hoogte brengt wordt al aangegeven. Boven op de berg is een wildpark, maar daar waren wij ook al geweest. Nog even een betaalbaar hotel opzoeken en de plannen voor morgen bespreken
Woensdag 29 juni - dag 13
Sigmaringen - Überlingen (54km - 869km)
Bewolkte lucht met onweer in de middag.
23 graden.
De lagere temperatuur deed ons goed en iedereen had prima geslapen. Na het inpakken en douchen zonder ontbijt vertrokken naar de plaatselijk grote supermarkt, Kaufland, voor de inkoop van brood en drinken welke wij een paar kilometer verder langs de Donau op een bankje consumeerden. De Reitsma route werd niet meer gevolgd vanwege de te verwachten hellingen, waar F&M totaal geen zin in hadden. Voornamelijk reden we langs autowegen, zelfs een keer door een politieauto behulpzaam geëscorteerd naar de juiste afslag. Vanwege het dreigende onweer bij een boerderij zitten schuilen en de resterende broodjes gegeten en hup weer verder in de regen, die gelukkig niet zo hevig was. Vrij snel arriveerden wij in Überlingen waar we nog even moesten zoeken naar een hotel. Op een bankje aan de oever, waar alle veerboten aanmeren, de beide oma's maar weer eens gebeld. Jorrit en Kirsten belden tegelijkertijd op onze mobielen. Wat een toeval! Morgen fietsen we verder langs het Bodenmeer, welke route wij 2 jaar geleden ook maakten. Leuk om alles weer eens terug te zien. We hopen via Lindau, waar we zullen lunchen, door te rijden naar Bregenz in Oostenrijk.
Dinsdag 28 juni - dag 12
Schellbronn - Tübingen - Sigmaringen (74 km - 815 km)
Zeer warm > 32graden
De warmte bezorgde onze een slapeloze nacht :-) We hebben allebei de klok 2,3,4,5,6 horen slaan. Om 6:30 uur al begonnen met inpakken, zodat we zo vroeg mogelijk op weg konden i.v.m. de te verwachten hitte. Al met al vertrokken we pas om 9:15 uur. We begonnen meteen aan een fikse afdeling van 4,5 kilometer. Beneden gekomen bleek, dat we de verkeerde kant van de berg waren afgedaald, dus moest de route worden aangepast. Helaas zonder fietspaden. Vlak voor het plaatsje Calw, na ongeveer 27 km werd er gestopt bij een benzinestation en gaven F&M aan niet meer verder te kunnen, want de weg naar Tübingen zou erg heuvelachtig worden en de warmte plus het klimmen ging ze opbreken. Ze besloten ter plekke er mee op te houden en zicht te laten vervoeren per busje. P&M zouden verder rijden en in Tübingen zouden we bij het treinstation elkaar weer ontmoeten. Na een lange hete en uitputtende tocht heuvel op en heuvel af, eindelijk om 16:15 uur aangekomen bij het meeting point in Tübingen. Verder per trein door naar Sigmaringen, want F&M zagen het van wege het zware traject niet zitten om deze afstand per fiets te overbruggen. Zodoende konden we ook de dagen waarop we te weinig kilometers aflegden, compenseren. De camping van Sigmaringen, was een verwaarloosde slecht onderhouden camping vonden wij, maar het sanitair was wel weer goed onderhouden. De camping lag aan de Donau en er reden veel fietsers langs.
Maandag 27 juni - dag 11
19:45 uur - 48 graden in de zon
Luchtdruk: 1442 milibar
Vochtigheid: 24%
Rustdag op Camping Schwarzwald in Schellbronn
Nog even staan praten met onze Engelse buren en verteld van onze fietsreis naar Engeland ter voorbereiding op deze reis. Ze wonen net boven Cambridge.
De dames hebben de was gedaan en ik heb mijn fiets schoongemaakt en geconstateerd dat er een boutje ontbreekt aan m'n tandwielblad voor. Niets ernstigs, maar wel reden om bij de eerste de beste rijwielzaak langs te gaan. Morgen verder naar Tübingen in de Schwabische Alp. Vanaf nu gaat het op en af en dat met die hitte, dat wordt me wat!
Zondag 26 juni - dag 10
Bruchsal - Schellbronn (55km - 741km)
's morgens bewolkt en in de loop van de dag temperaturen oplopend tot 30 graden.
Het plan vandaag is om en een actieve rustdag te nemen! Een dag waarop we rustig zouden gaan genieten van de natuur en 's middags een camping voorbij Pforzheim op zouden zoeken. Maar de praktijk blijkt anders en wispelturiger te zijn. De dag kan het best omschreven worden als een "stopdag". Er werd meer gestopt dan gereden, zoals: stoppen om de extra lagen kleren uit te doen, een sanitaire stop, om te drinken, om uit te rusten na een hellinkje, om na een onduidelijke aanwijzing de weg te vragen, de gps en de kaart te raadplegen om te lunchen. We naderden Pforzheim, een redelijk grote stad met festiviteiten in het centrum. Erg gezellig en ook ev en gestopt om iets te drinken. Op zo een moment zijn altijd wel nieuwsgierige mensen die vragen waar je vandaan komt of waar de reis naar toe gaat. We reden langs de rivier de Würm door het bos wat voor verkoeling zorgde. Aangekomen in Würm bleek de Camping nog 8 km verder, dat was allemaal wel te doen. Maar toen bleek dat de weg er naar toe veel te stijl voor ons met de zware bepakking. We moesten nog 200 meter klimmen met zeer stijle stukken naar 520 meter. Maar zoals het vaker gaat was de redding nabij. Een man werd aangeschoten die toevallig een busje bleek te hebben. Hij wilde ons wel omhoog naar de Camping brengen. halleluja!! Eerst de tandem en na twintig minuten wachten konden onze fietsen er in. De man was 's nachts nog van een vakantie teruggekomen van de Oostzee. Hij wilde geen geld o.i.d. hebben en na een dikke kushand van M & M liet hij ons achter op de Camping Schwarzwald.
Zaterdag 25 juni - dag 9
Bensheim - Bruchsal (72 km - 686 km)
Bewolkt en droog.
Vanmorgen ging om 7:15 uur de wekker weer en Mirja wilde best nog wat langer blijven liggen want de vorige dag had er flink ingehakt. Ze voelde zich allesbehalve fit. Het ontbijt lag ook al niet lekker op de maag, dus stapte ze maar weer zuchtend op de fiets. Zwaar bewolkt weer en frisjes. We zaten meteen op de route en volgden voornamelijk de hoofdwegen. Het fietsen tussen de auto's werd ik zat, ik wilde de natuur in. Onverwacht reden we door de velden waar we op korte afstand een ooievaarspaartje zagen rondlopen. Zeldzaam mooi. Het landschap werd heuvelachtiger en de klimmetjes werden steeds beter genomen. F & M doen dat op de tandem met een hoge trapfrequentie. Laat in de middag bereikten we Bruchsal. Na ons gedoucht te hebben nog even een rondje gelopen door het centrum.
De weersverwachtingen voor morgen en daarna: 30 graden en warmer, eindelijk morgen op een camping hopelijk dichtbij Tubingen.
Vrijdag 24 juni - dag 8
Ingelheim - Bensheim (90 km - 614km)
Zonnig en in de middag toenemende bewolking.
Zwakke wind.
Bij het uitrijden van het dorp al meteen problemen met het navigeren naar de juiste richting. Ik check m'n gps en roep:"die kant", en F ziet het in z'n boekje anders, zo gaat ie lekker.....
Richting Mainz, welke drukke stad wij na twee uur bereikten. Na een korte stop zochten wij de Rijn op om zo snel mogelijk de rust op te zoeken. 's Morgens hadden we het al voor onze kiezen gekregen en pittige hellingen moeten nemen waarbij niet iedereen fietsend boven kwam.We reden door wijnvelden en akkers over onverharde wegen. Mijn hoogtemeter gaf 203 meter aan. In Nierstein een slechte pizza gegeten gemaakt door nota bene Italianen. Even later de Rijn met een veerpont de Rijn overgestoken waar een hevige stortbui op ons neerdaalde. Ik zat binnen en merkte er niets van. 10 minuten later aan de andere kant klaarde het weer op. Bij Bibesheim verlieten we voorgoed de Rijn en ging het weer mis met de navigatie. P en F zaten niet op de zelfde golflengte! Tsja, met meerdere kapteins binnen de gelederen is het moeilijk navigeren. Bij het vinden van een geschikte overnachting vonden we met behulp van de gps een hotel.
Donderdag 23 juni - dag 7
Koblenz - Ingelheim (78 km - 524km)
Zonnig en in de loop van de middag toenemende bewolking en af en toe in de middag lichte regen.
Een stevige zuidwesten in de rug.
We zouden vandaag onze geplande boottocht naar Bingen laten afhangen van het weer. Om 09:00 uur zaten we weer in het zadel op zoek naar de Rijnoever, hier zouden wij de rest van de dag van kunnen genieten. Mirja met zonnebril op en Peter in z'n korte mouwen reden we naar het fietspad richting Mainz. Binnen twee uur bereikten we St.Goar waar we in een konditorei koffie met kuchen bestelden. Meteen na het vertrek diende de Loreley zich aan, een rots in een scherpe bocht van de Rijn.
De Loreley of Lorelei is een 132 meter hoge rots langs de Rijn tussen Koblenz en Wiesbaden bij Sankt Goarshausen, waar veel schepen zijn verongelukt door een gevaarlijke stroming.
Volgens een legende zou boven op de rots een zingende nimf met gouden haren zitten die met haar gezang de schippers afleidde, waardoor ze tegen deze rots voeren. Dat is dus hetzelfde thema dat ook bekend is van de Sirenen uit de Odyssee.
Heinrich Heine heeft over deze legende een gedicht geschreven, waarbij ook een melodie werd gemaakt: "Ich weiß nicht was soll es bedeuten, daß ich so traurig bin". Dit lied behoort nog steeds tot de populairste van alle Duitse liederen.
Het weer was dermate mooi dat we besloten om verder te fietsen en de boot maar niet te nemen. Wij hollanders hebben wel vaker op een boot gezeten. Rond twaalf uur nam de bewolking toe en dienden zich de eerste regen aan. Voor F&M reden om zich in het regenpak te hijsen. Ik had genoeg aan m'n AGU regenjas. Flink doorgereden naar Bingen waar we buiten op een terras aan de Rijn onze lunch gebruikten. Een uurtje later in Ingelheim am Rhein vonden we met een beetje geluk een gasthaus. Weingut Dautermann. Een voormalige school van Cistersienzer nonnen uit 1894 en wijnbedrijf in de vijfde generatie. De appartementen hadden een mediterraan karakter met grote kamers en badkamer. Morgen richting Heidelberg.
Woensdag 22 juni - dag 6
Oberwinter- Koblenz (49km - 446km)
Zwaar bewolkt, met in de loop van de middag onweer met zware regen, warm
Geen wind van betekenis.
Half tien zaten we weer op de fiets onder een dreigend wolkendek maar het was best wel warm en vochtig. De weg langs de Rijn staat aangegeven met bordjes met groene pijlen dus dat kon niet missen. Ons eerdere plan om een stuk met de boot te nemen hebben we maar laten varen vanwege de onhaalbare vertrektijden. Na een korte pauze waren we net een half uur onderweg toen het onweer gepaard met zware regen naderbij kwam. Gelukkig konden we onder een brug schuilen. Al snel kregen we gezelschap van andere fietsers. Dit traject is zeer populair onder senioren waar wij ook onderhand toe behoren. Na bijna een uur wachten maar de weg op. Het was inmiddels flink minder gaan regenen. Hoe hard het had geregend bleek uit de vele plassen op het wegdek. Putdeksels waren fontijnen geworden. Op hoger gelegen gedeelten stroomde het water als een waterval op het fietspad. Rond halfvier waren we in Koblenz en maar meteen het eerste de beste hotel volgens de gps opgezocht. Morgen zakt de temperatuur aanzienlijk en blijft het in de ochtend droog met later, evenals vandaag regen. We fietsen het eerste deel naar St. Goar en nemen daar de boot naar Bingen.
Dinsdag 21 juni - dag 5
Düren - Oberwinter (83km) - 397 km)
Half bewolkt en geen regen van enige betekenis, warm.
F en Peter met de tandem naar de fietsenmaker en Mirja en M maakten een rondje door het centrum van Düren om tenslotte aan te komen bij de fietsenmaker. Met een nieuwe band om het achterwiel liepen we met de tandem naar het hotel om de bagage op te halen. Om half twaaf reden we de stad uit. De gps en de kaart trokken hun eigen spoor en dat leidde af en toe tot discussie. Maar daar kwamen we wel uit. Ook het verschil in tempo blijft duidelijk aanwezig, vooral als er een helling genomen moet worden. Maar we blijven geduldig op elkaar wachten. Het regenpak kwam één keer tevoorschijn, maar werd weer snel uitgetrokken vanwege de warmte. Voor de rest van de dag bleef het droog, eindelijk! Op een kruising ontmoeten wij een Nederlands echtpaar die drie-en-een-halve week geleden uit Rome waren vertrokken en op weg waren naar Den Bosch. Nog wat ervaringen uitgewisseld en verder doorgereden naar de Rijn die we na zessen bereikten. Toen nog op zoek naar een hotel. Zo laat op de avond is dat nog niet zo gemakkelijk.
het eerste de beste hotel was vol, maar ze waren zo aardig om wat rond te bellen naar andere hotels. Zo was er een paar kilometer verder nog plaats in een hotel. Het venijn zat in de staart. Om het hotel te bereiken moest er 300 meter geklommen worden met aan het slot een stijgingspercentage van 14%. Zonder bagage al zwaar maar met 25 kilo bagage niet te doen.De laatste twintig meter moest ook ik van de fiets. F&M waren al eerder afgestapt en kwamen meer dood dan levend boven. Met name F was totaal kapot en heeft twintig minuten op de trap gezeten om weer bij te komen, helemaal na een te hoge hartslag.
Maandag 20 juni - dag 4
Echt - Düren(dld) - (75km waarvan 35km per trein - 314km totaal)
Zwaar bewolkt met regen.
Bij het vertrek was het droog en dus ook geen aanleiding om de regenkleding aan te trekken. Vrij snel reden we buurland Duitsland binnen en met de eerste lichte hellingen konden we alvast lekker oefenen. Maar de regen liet niet lang op zich wachten en de eerste druppels dienden zich al aan. Dit ging over in miezerregen. In een cafeetje espresso besteld wat eigenlijk een bak sterke koffie was.
We hesen ons in alle beschikbare regenkleding, ik had geen regenbroek en op een gegeven moment voelde ik het water langs mijn benen mijn overschoenen inlopen. Plotseling een kreet van F of er een slag in z'n achterwiel zat. Het zag er in ieder geval niet goed uit. Het bleek dat de buitenband van het achterwiel uit de velg kwam, waarschijnlijk het gevolg van het slechte wegdek op de fietspaden. Voorzichting met een slakke gangetje naar Linnich. Daar zou een fietsenmaker zijn. Ik had het inmiddels behoorlijk koud gekregen en was vooruit gereden om de fietsenmaker op te zoeken. Helaas, het was maandag, dus gesloten. Het zag er ook niet zo betrouwbaar uit. Gelukkig was er de Ruhr Tal Bahn die ons naar de dichtstbijzijnde grotere stad Düren bracht. Daar was vast wel een fietsenmaker. De kaartautomaat in de trein accepteerde ons natte geld niet. De hulp van een vriendelijke Duitser bracht daar geen verandering in. Uiteindelijk maar besloten om zonder kaartjes onze treinreis te vervolgen. Toch maar mooi 32 euro uitgespaard! Maar ook in Düren zijn winkels op maandag gesloten, dus werd besloten om een bett+bike hotel op te zoeken. Alle natte spullen konden gedroogd worden.
Zondag 19 juni - dag 3
Heeswijk-Dinther - Echt (97km incl omleidingen - 239 km)
Zwaar bewolkt en af en toe flinke buien.
Wind schuin mee.
We vertrekken om 09:15 uur. Tot overmaat van ramp kan ik mijn regenbroek niet vinden. Kennelijk gisteren in Zaltbommel laten liggen. Het fietsen kostte niet te veel inspanning vanwege een gunstige wind. Het landschap om ons heen veranderde: Betuwe werd de Peel en fruit werd vervangen door asperges, mais en aardappelen. De koffiestop was in Deurne, waar de pasgetrouwde dochter L ons stond op te wachten. Na een espresso/cappuccino plus appelpunt stonden we na een half uur weer buiten voor een foto. Al vrij snel begon de vermoeidheid bij F toe te slaan. In Meijl gestopt voor een soepje en tosti. Rond Roermond begon het onze maatjes op te breken en we moesten nog 20 km naar Echt. Onze overnachtingsplaats deze dag. Dochter L had gereserveerd in Hotel Post tegenover het station. Opvallend in het laatste traject waren de vele sexhuizen. O.a. een met de naam "de Wallen"ook rolstoelers konden er aan hun trekken komen, voor ieder wat wils!. 's Avonds een speciaal "vaderdag menu"
Zaterdag 18 juni - dag 2
Leusden - Heeswijk-Dinther (89km -142km totaal)
Zwaar bewolkt met af en toe lichte regen, maar in de loop van de dag met een zonnetje.
In de loop van de dag toenemende zuidwesten wind, 5-6 bft.
Uit voorzorg allemaal in regenpak plus overschoenen en uitgezwaaid door zoon Rick, De eerste kilometers door de Treek, een bosgebied rond Leusden gingen voorspoedig. Aangekomen in Wijk-bij-Duurstede lekkere espresso en cappuccino gedronken. Bij de pont over de Neder-Rijn naar Wamel zagen we al de schuimkoppen op de golven. Onderweg kunnen genieten van het vele fruit wat in deze streek wordt verbouwd. Dit is de fruitschuur van Nederland! Kersen, aardbeien en appelbomen die al flinke appeltjes werden. Door naar Zaltbommel over een zeer winderige brug over de Waal. De wind stond dwars op de brug en af en toe kregen we een flinke zwiep. Maar goed dat het fietspad dubbel en breed was. In het drukke centrum pannenkoeken gegeten. Buiten gekomen hadden Mirja en Peter de regenbroeken uitgetrokken. Het was droog en de temperatuur was aangenaam. Onze metgezellen kregen het moeilijk. Duidelijk minder getraind. Wij hadden er al een weekje Engeland opzitten. Via Zaltbommel naar Den Bosch en onderweg langs het Wilhelminakanaal raakten we in gesprek met een belangstellende. Hij woonde vlakbij in Berlicum en bood aan voor ons naar een overnachtingsplaats op het Internet te zoeken. Hij fietste wel 12000km per jaar en was ook Scuba diver samen met zijn vrouw. Een sportief stel dus.
Na veel belwerk lukte het hem om in Heeswijk/Dinther, 6 kilometer verder, een hotel te vinden, midden in de bossen. Morgen zitten we misschien in Duitsland..
Vrijdag 17 juni - dag 1 (proloog)
Diemen - Leusden 53 km
Bewolkt - droog
Zuidwesten wind
Na een onrustige nacht staan we om 8 uur op, er is nog veel te doen. Kirsten komt koffiedrinken en ons uitzwaaien. Op de parkeerplaats worden nog wat foto's gemaakt en hup, weg zijn we. Ik moet nog wennen aan de zware bepakking van circa 23 kilo. Mirja doet met 15 kilo niet veel onder. Bewolkt weer, niet koud en en matige zuidwesten wind. In een rustig gangetje via de Stammerdijk naar Driemond, om daarna via ´s-Graveland, Hilversum, Soest langs paleis Soestdijk te fietsen, hier woonden enige jaren geleden nog Juliana en Bernhard. Plannen om hier het Nationaal Historisch Museum te vestigen gaan in het kader van de bezuiningen van het kabinet Rutte niet door. In Amersfoort even op het verkeerde spoor gezet door de gps. Mijn SP-tenue lokte soms reacties uit, de ene keer positief, de andere keer negatief, maar we konden er wel om lachen. Om 16:30 uur bij onze fietsmaatjes F&M aangekomen die deze tocht met ons meereden naar Florence. ´s Avonds nog even de foto´s op Facebook bekeken die Kirsten erop had gezet.
