De voorbereiding


Maandag 13 juni (120 km)
Vroeg op voor een klimtoertocht over de Veluwe georganiseerd door de Driebergse Tourclub. Het vertrek uit Diemen met regen voorspelde niet veel goeds voor de dag. Maar steeds meer naar het oosten klaarde het op. Ik was wat vroeg in Heelsum en moest nog een half uurtje wachten voor fietsmaat Urban uit Rijswijk zich meldde.
Rick met partner meldden zich af omdat z'n auto het niet deed. Na het inschrijven voor de 100 km besloten we om te vertrekken onder een dicht wolkendek zonder regen. Al snel kwamen we er achter dat we een aanwijzing gemist hadden en op de 140 km route zaten. Bij een stempelpost zijn wij alsnog op de 100 km route overgegaan. De route ging via de Wageningse berg naar het westen en via alle hellingen die de organisatie kon bedenken fietsten we naar en door Heveadorp, Oosterbeek, Roozendaal, Dieren en Arnhem. Tijdens de de beklimming van de Emma Pyramide kwam een ambulance met sirene uit tegenovergestelde richting. Even later bleekwaarom. Aan het eind van de afdaling lag er een fietser langs de kant van de weg. Het zag er niet goed uit. Op de Posbank kwam zo waar het zonnetje erbij en gingen bij mij de mouwstukken uit. Na 100 km kreeg ik het moeilijk. De hellingen, het zouden er uiteindelijk 28 worden, begon ik te voelen. Langs de Neder Rijn terug wist ik dat de Holleweg er ook nog aan zat te komen. Met bijna 8% maximaal en gemiddeld 5% en een lengte van 880 meter een flinke kuitenbijter. Urban, de betere klimmer, was inmiddels doorgereden en stond al bij de finish in Heelsum toen ik even later arriveerde.
De gps gaf ruim 24 klimkilometers en 1300 hoogtemeters aan.
Deze tocht heeft mij goed gedaan en met vol vertrouwen zie ik uit naar het vertrek a.s. vrijdag naar Italië.

Woensdag 8 juni (60 km)
Na de reis naar Engeland het eerste contact met het zadel. Met buurman Piet een ritje langs de Amstel en de Kromme Mijdrecht naar Vrouwenakker en via Uithoorn langs de andere kant van de Amstel terug. Er stond een  stevige wind uit het ZW.

Dinsdag 24 mei (65 km)
Het vertrek naar Engeland komt steeds dichterbij. Het is ook te merken aan alle kleding en fietstassen die we aan het verzamelen zijn. We kunnen nu ook dagelijks de weersvoorspellingen in de gaten houden. Het lijkt me wel belangrijk om te weten of er regen te verwachten is en uit welke richting de wind gaat waaien. Ik had het plan om de eerste kilometers van de routes aan de hand van de gps uit te proberen. De bosrandbrug bij Schiphol is afgesloten i.v.m werkzaamheden dat staat nu wel vast dus om in Badhoevedorp te komen moeten we zaterdag een andere route nemen. Met een harde stormachtige wind uit het westen was het af en toe pittig pedaleren.  Ouderkerk naderde en ik had trek in wat lekkers. Het was moeilijk om een keuze te maken bij de bakker. Uiteindelijk maar voor de muesli bollen gekozen en die onderweg naar huis al fietsend opgegeten.

Vrijdag 20 mei (65 km)
Vanmorgen naar de Primafoon winkel geweest om me te laten informeren over draadloos internetten. Ik heb me zelf tot doel gesteld om dagelijks een verslagje te maken. 's Middags met fietsmaat en bovenbuurman Piet een tocht gemaakt ongeveer gelijk aan de tocht die ik afgelopen zondag met Mirja  gemaakt heb. Tevens een test om te zien hoe mijn fiets de onderhoudsbeurt heeft doorstaan. Nieuwe banden, nieuwe ketting en een cassette, remblokjes vernieuwd en alle kabels zijn nagelopen. In Mijdrecht raakten we in gesprek met een fietser die de weg vroeg naar de Kromme Mijdrecht. Met een Garmin op het stuur was dat snel uitgelegd. Hij vertelde dat hij vorig jaar had meegedaan aan een ultraloop over 250 km in Nevada en omdat hij ergens een aanwijzing gemist had een navigatieapparaat toch wel uitkomst geweest zou zijn. We raakten aan de praat over de fotografie. Hij liet prachtige natuurfoto's zien, die op z'n mobiel stonden,  van roofvogels. Hij bleek fotograaf te zijn ook mijn achtergrond. Even verderop, we waren Mijdrecht nog niet uit, sloeg het noodlot toe. Mijn ketting brak. Hoe was dat mogelijk? Vermoedelijk zat het pennetje van de sluitschakel niet goed op z'n plaats.  Dat was mij in de ruim dertig jaar dat ik fietstochten maak nog nooit overkomen. Bij een fietswinkel, die wij kort daar voor gepasseerd waren, werd er een nieuwe schakel tussen gezet en konden we de weg naar Ouderkerk a/d Amstel en Diemen voortzetten.


Zondag 15 mei (77km)
Vandaag zouden we de door Le Champion georganiseerde Rabo Cycle Tour Amsterdam rijden met start en finish op de Jaap Eden kunstijsbaan. Gelijk een mooie gelegenheid om mijn nieuwe zadel te testen. 's Morgens voor vertrek nog even op de buienradar gekeken. In de loop van de dag zou het beter worden. Daarom ook maar besloten om niet vroeg te starten. Met een straffe windkracht 5 uit westelijke richting reden we om 9:30 uur via Diemense wegen over de Diemerzeedijk en de Stammerdijk naar Driemond verder langs het riviertje 't Gein naar Baambrugge, de eerste verzorgingspost. Via de Vinkeveense plassen en het dorp Vinkeveen ging het vervolgens naar de landelijke dorpen Wilnis, De Hoef, Vrouwenakker en De Kwakel. Met de harde wind tegen bij de Kromme Mijdrecht naar De Hoef kreeg Mirja het moeilijk en kon amper in het wiel van Peter blijven. Via Natuurgebied Uithoorn bereikten we de gelijknamige plaats waar tevens de tweede verzorgingspost was. Hier kwamen de rijders van de 150, 100 en 70km bij elkaar. Vanaf Uithoorn fietsten we langs de Amstel, om uiteindelijk via Ouderkerk a/d Amstel en langs natuurgebied Middelpolder weer te finishen bij de Jaap Eden IJsbanen in Amsterdam.


Zondag 8 mei (75km)
Een route door de Ronde Venen. Aangekomen in Ouderkerk a/d Amstel zagen we veel toeschouwers langs de kant van de weg en politie bij hekken, plotseling kwam er een hardloper vanuit tegenovergestelde richting even later gevolgd door nog een loper. We zaten, bleek na informatie, midden in een duurloopwedstrijd van de Ronde Hoep (17km). We moesten opletten langs de Amstel en voorzichtig manouvreren. De geoefende lopers hadden ons inmiddels gepasseerd en maakten plaats voor de zwoegers, de minder getrainde lopers. De warmte maakte het allemaal nog veel zwaarder. Het werd stiller en stiller tot na verloop van tijd een eenzame loper vlak voor een auto. Jawel,  de bezemwagen met een heuse bezem voor op de auto. Wij vervolgden onze weg via Amstelhoek richting De Hoef. De rit langs de Kromme Mijdrecht, door mij meerdere malen gefietst en nieuw voor Mirja, was genieten. Via Vrouwenakker en over het smalle Jaagpad (50cm breed) naar het sluisje, tussen de schapen door  bereikten we Bilderdam. Via Leimuiden, Rijsenhout langs de Westeinderplassen. Het was druk op het water met pleziervaartuigjes. Via de Nieuwe Meer en Bosbaan weer richting Diemen om op moederdag oma niet te vergeten.

Vrijdag 6 mei (60km)
Het mooie weer houdt aan en komend weekend worden er temperaturen voorspeld die voorbestemd zijn aan Mediterrane landen oplopend tot wel 28 graden. Maar dat weerhield er ons niet van om vandaag een rondje Wijde Meren te doen. We reden door o.a. Ankeveen, Nigtevecht en Vreeland.  Bij de kaasboerderij  kochten wij er een boerenkaasje met knoflook.

Zondag 1 mei (65km)
Weer een mooie dag met een azuurblauwe lucht dus gelegenheid voor een trainingsrit. We hadden er zin in. Vanwege de harde wind toch maar niet besloten om de geplande tocht door de duinen te doen maar richting Utrechtse Heuvelrug te gaan. Dat is afwisselender met veel bos en ook nog geaccidenteerd. Via het internet nog even snel een route van ontrack.nl gedownload en op de Oregon gezet. Regelmatig fladderde ik omhoog langs de flanken van Utrechts hellingen. Het navigeren, waarbij soms kleine onverharde weggetjes niet gezien werden, was best lastig. Dat lag eerder aan mij en niet aan het navigatiesysteem. Maar ja, deze voorbereiding is er juist voor om leren om te gaan met dergelijke navigatiesystemen. Straks naar Italie zullen we ongetwijfeld daar ook mee te maken krijgen.

Zondag 24 april (44 km)
Na de gezamenlijke paasbrunch met de familie 's middags met Mirja, onder ideale weersomstandigheden een rondje Ronde Hoep gefietst. Gilbert wint Luik-Bastenaken-Luik en Feijenoord wint met 3-1 van PSV. De zadelpijn voelde ik al snel weer opkomen.

Zaterdag 23 april (96 km)
Vandaag wilde ik een grotere tocht maken om eens te kijken hoe mijn lichamelijke gesteldheid  er voor stond. Hiervoor leek mij de Tulpenronde vanuit Urk in de Noord-Oostpolder een mooie tocht, temeer omdat ik zelden of nooit in dit gebied geweest ben. Fietsen is natuurlijk ook een aangename manier om te zien hoe het in andere delen van het land er uit ziet. Om 07:15 uur de fiets op de fietsdrager van de auto gezet om een uur later bij de sporthal te arriveren, waar even later mijn fietsmaatje uit Dronten zich bij mij aansloot.
Met de nieuwe camera van echtgenote Mirja, die uitgeprobeerd moest worden, in de achterzak vertrokken we om 09:00 uur met de stempelkaart op zak. We zochten de haven van Urk met een trawler als achtergrond voor een fotomoment. Onder een strak blauwe lucht en een lichte wind tegen fietsten we over lange rechte wegen door de polder langs bloeiende tulpenvelden. Altijd weer een mooie gelegenheid voor een foto. Om vervolgens weer aan te sluiten bij een passerend groepje. Het bord "Wolkom yn Fryslân", opgemerkt door fietsmaat Jan, die uit deze streek komt, moest op de foto. Zo vaak kom ik niet in Friesland. Na de stempelpost en een korte pauze in het mooie plaatsje Marknesse met z'n leuke trapgevels aan de haven, sloten wij aan bij een grote groep en in rap tempo ging het met de wind in de rug richting Urk. De laatste kilometers werden de lichamelijke ongemakken groter. De zadelpijn voelde niet goed. Zou het liggen aan het nieuwe zadel? De positie op de fiets of moet mijn zadel iets hoger? Dat moet beter worden de komende maand. Binnen 4 uur waren we weer terug in Urk. Toch nog voldoening.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten